Bijzondere Noden
Doneer ook!

Marlene op Lesbos – Blog 1

Marlene op Lesbos – Blog 1

Marlene Pors, projectcoördinator van Bijzondere Noden, zet deze weken een andere pet op. Als vrijwilliger bij Eurorelief, onze projectpartner op het Griekse eiland Lesbos, steekt ze haar handen uit de mouwen om te helpen in het nieuwe vluchtelingenkamp Mavrovouni. Vier weken lang deelt ze iedere vrijdag haar ervaringen.

‘We go?’ Verwachtingsvol kijken twee donkere ogen me aan. Het Afghaanse meisje heeft er wel zin in vandaag. Haar leven kruist mijn pad op deze druilerige morgen op Lesbos. Een van mijn taken van vandaag is het vinden van een nieuwe plaats voor haar en haar familie. Hun tent moet wijken en zij dus ook.

Door de bagger in het kamp ga ik eerder die ochtend op zoek naar tent nummer 199. De vader van het gezin is vandaag in het ziekenhuis, maar moeders de vrouw staat haar mannetje wel. Ze neemt niet gauw genoegen met de nieuwe plaats die we haar aanbieden. We hebben de grootst mogelijke plek voor haar en haar gezin gezocht: een tent waarin ‘slechts’ drie anderen wonen. Maar ze is beslist: daar helemaal aan de andere kant van het kamp wil ze niet wonen. Na wat handen- en voetengepraat bij de ingang van de tent halen we er een vertaler bij. Mevrouw nodigt ons binnen uit voor de thee om daar het gesprek voort te zetten. Nadat ik mijn modderschoenen uit heb gedaan wil ik op de vloer gaan zitten. Maar nee, ik moet naar de plaats het verst bij de deur vandaan: de ereplaats voor de gasten. In de kleine ruimte zijn nog vijf kinderen. Een dreumes van een paar maanden oud komt telkens gevaarlijk dicht bij de gloeispiraal van de heater in het midden van de tent. Met hulp van de vertaler komen we achter de reden van haar eerdere weigering. Ze wil zo dicht mogelijk bij de medische post wonen omdat haar dochter psychische problemen heeft. Uiteindelijk is ze tevreden met een kleiner deel van een tent; als ze maar dicht bij de eerste hulp kan wonen. 

De bezichtiging van de nieuwe woning stelt ontstellend weinig voor: de tentflap wordt opengedaan en in één blik overziet ze de acht vierkante meter. Vanachter de afscheidingsdoek hoor ik het geklets van het gezinnetje van vijf dat aan de andere kant leeft. Terug bij haar eigen tent pakt mevrouw haar bezittingen bij elkaar. Tegelijkertijd breken wat medekampbewoners de tent om hen heen af. Plastic zeilen worden meegenomen en de pallets die als vloer dienden verdwijnen links en rechts het kamp in. Alles is van waarde hier.

Plastic zeilen worden meegenomen en de pallets die als vloer dienden verdwijnen links en rechts het kamp in. Alles is van waarde hier.

En dan zeg ik ‘Yes’ op de vraag van het meisje: we gaan. Een vertrouwenwekkend handje kruipt in de mijne en samen lopen we naar haar nieuwe huis. Al plassen ontwijkend laveren we door het kamp.  Vrachtwagens rijden af en aan met bakken vol puin dat wordt gebruikt om het kamp op te hogen. Af en toe probeert een jochie levensgevaarlijk een stukje mee te liften achterop. Tussendoor lopen opgeschoten jongelui, moeders met kinderen, alleenstaande jonge mannen met een tasje boodschappen… Aan mijn hand doet het meisje af en toe een huppeltje. Verder gaat de weg, langs een rij chemische toiletten, de wachtrij voor het eten, het inzamelpunt voor lege flessen, een groepje rolcontainers… Dit is haar wereld. Dit is haar leven. Voor hoe lang nog?

Als na ons ook het busje met spullen arriveert bij het nieuwe onderkomen, zetten we alles maar buiten voor de ingang. Moeder overste is er namelijk nog niet en zíj gaat over de inrichting van de tent. Het meisje helpt ijverig met het uitladen van de spullen. Zomaar een paar uur hebben onze wegen elkaar gekruist. Mijn vliegticket terug naar Nederland is al geboekt, maar hoe lang zal voor haar de onzekerheid nog zijn? Waar zal haar reis verder heen gaan?

Vergelijkbare verhalen

  • Verhalen

    Het verhaal van Noman

    Van Noman werd verwacht dat hij naar de Koranschool zou gaan. Lees hier meer over de levensveranderende gebeurtenis in Turkije en zijn leven in Griekenland.

    Lees verder
  • Verhalen

    Marlene op Lesbos – Blog 2

    Blog 2 over de ervaringen van onze projectcoördinator Marlene Pors in het nieuwe vluchtelingenkamp op Lesbos

    Lees verder