Gemeenschapsontwikkeling in Malawi

Vakonderwijs

Normen en waarden

Zelfredzaamheid

Projectomschrijving

Malawi heeft een lange geschiedenis van armoede. Ook de gevolgen van Hiv/AIDS zijn hier verwoestend. Mede door deze ziekte zijn bijna een miljoen kinderen (half)wees. Veel gebroken gezinnen ontstaan ook doordat veel mannen hun gezin verlaten. De moeders zijn vervolgens alleen verantwoordelijk voor de inkomsten én voor de zorg voor de kinderen. Deze kinderen kunnen gratis basisonderwijs krijgen, maar dat is vaak van zo’n laag niveau dat velen vervolgens geen goede opleiding kunnen volgen.

Al decennialang wordt in Malawi op verschillende manieren veel (buitenlandse) hulp geboden. Dat is uiteraard goed, want de problemen zijn enorm. Het is echter wel de vraag of de juíste hulp wordt geboden. De voortdurende steun uit het buitenland heeft namelijk een grote hulpverslaving in de hand gewerkt. Hele generaties Malawianen zijn nu opgegroeid met het idee dat het normaal is om regelmatig (buitenlandse) hulp te ontvangen en voelen zich afhankelijk en niet in staat om zelf een goed bestaan op te bouwen.

De kerk aan zet
Deze problematiek speelt ook in het gebied waar Thandizo Orphan Care werkt, een wezenzorgproject dat Bijzondere Noden steunt. Daarom zetten we hier actief in op het vergroten van de zelfredzaamheid van de bevolking en het onderbrengen van de wezenzorg bij de gemeenschap en kerken, in samenwerking met de organisatie World Relief.

In totaal zijn 40 kerken van verschillende denominaties bij dit project betrokken. Allereerst krijgen kerkleiders en gemeenteleden training met als doel om ze te laten ontdekken welke mogelijkheden ze zelf hebben. Deze kerken zetten vervolgens met eigen middelen kleine projectjes op om kwetsbaren in de omgeving te helpen. In een later stadium worden wat grotere projecten opgezet om de gemeenschap verder te ontwikkelen.

Tijdens het laatste werkbezoek, een paar maanden na de start van het project, zagen we al een aantal mooie resultaten. Leden van de actiegroep vertellen enthousiast over wat ze met eigen middelen hebben bereikt. Vanuit de kerken wordt nu omgezien naar de zwakken in de samenleving; zonder geld van buitenaf, dus alleen met eigen middelen. Gezamenlijk wordt besloten wie er geholpen gaat worden. Sommigen zorgen voor voedsel, anderen nemen de zorg voor een gehandicapt kind op zich en weer een andere groep bouwt een fatsoenlijk toilet voor een oude alleenstaande vrouw. De eerste veranderingen zijn in gang gezet, maar het vergt een lange adem om dit vast te houden.

Sponsoring

In dit project wordt nauwelijks iets uitgedeeld. De investering zit hem vooral in trainingen en bewustwording van leden van de christelijke kerken. Help u ook mee om dit mogelijk te maken?

Doneer nu!

Ook bijdragen? Voor € 15,- kan een gemeentelid een training krijgen.

Financieel

815,-
0,-
337.791,-
15
25
50
100

Frequentie:

  • eenmalig
  • per maand
  • per kwartaal
  • per jaar

Uw gegevens:

Betaling:

Ik wil op de hoogte gehouden worden van de laatste project-updates en meld mij aan voor de digitale nieuwsbrief.


Als er meer giften binnenkomen dan benodigd, dan gebruiken we dit voor vergelijkbare projecten.

Handen van de kerk

Mevrouw Nansefu uit Malawi verloor vele jaren geleden haar man en bleef achter me hun kind. Sindsdien is haar leven een grote uitdaging geweest. Basisbehoeften zoals goed onderdak, eten, kleding en een badkamer lagen buiten haar bereik. Haar familieleden, de kerk, noch de gemeenschap als geheel wilden haar helpen.

Gelukkig kwam daar een aantal maanden geleden verandering in. Verschillende kerken in de omgeving kregen onderwijs over de roeping die de kerk heeft. De kerken realiseerden zich toen dat ze veel konden doen met wat ze hebben om de liefde van Christus aan anderen te laten zien. De Mwalawankhadze kerk besloot na de training om mevrouw Nansefu te helpen. Ze woonde in een kleine, vervallen hut. De gemeenteleden spraken af om ​​een huis voor haar te bouwen. Nadat het huis was gebouwd en aan mevrouw Nansefu was overgedragen, was ze zo dolblij en zei:

‘Ik dank God dat hij nog steeds aan zijn kind denkt. Heel erg bedankt dat jullie al deze dingen voor een arme weduwe zoals ik hebben gedaan.’