Update 30-6: bezoek aan Oekraïne
Afgelopen week was onze coördinator Arno in Oekraïne. Hier heeft hij de huidige hulpverlening kunnen evalueren en een goed beeld gekregen van de situatie ter plaatse. Hieronder geven we graag een inkijkje in zijn observaties.
Raketaanvallen
“Op zaterdag de 25e is Zhitomir en omgeving zwaar beschoten met raketten vanuit Wit-Rusland. Ik stond op dat moment nog aan de Poolse grens. Veel raketten waren gericht op het militaire oefenterrein net buiten Zhitomir wat ook dicht bij mijn huis is (Arno woonde tot voor kort in Oekraïne). De dagen erna zijn er ook volop beschietingen van andere steden; Kiev, Kremenchuk en Odessa geweest met ook veel burgerdoden. Dit geeft meteen aan dat de situatie ook in de gebieden waar geen gevechten plaatsvinden nog gevaarlijk genoeg is.”
Dreiging Wit-Rusland
“Naast de net genoemde raketaanvallen vanuit Wit-Rusland heb ik ook in Zhitomir van veel mensen (onder wie militairen) gehoord dat er een verhoogde dreiging is vanuit Wit-Rusland. Er worden veel maatregelen genomen en men acht de kans nu redelijk dat er toch weer een offensief komt. Dit zal voornamelijk op Kiev gericht zijn, maar de kans dat Zhitomir ook aangevallen wordt is aannemelijk.”
Levensmiddelen
“De winkels zijn nagenoeg weer gevuld zoals voor de oorlog, al is dat op andere plekken in het land wel anders. Wel zijn veel prijzen enorm gestegen en zijn vergelijkbaar met de prijzen bij ons in Nederland. Voor mij was het nogmaals een bevestiging dat artikelen als zonnebloemolie en bloem voldoende aanwezig zijn en ook veel goedkoper dan in Nederland, waardoor het dus een goede keuze was dit niet meer in Nederland in te zamelen.”
Brandstof
“Er is nu redelijk brandstof te verkrijgen. Zeker benzine en gas is er voldoende. Naar diesel moet je soms echt nog zoeken, of even wachten, maar de wachtrijen zijn nu minimaal en vaak ontbreken ze helemaal. Hoewel de prijzen veel hoger liggen dan voor de oorlog, is alles gestabiliseerd en zijn de prijzen nu lager dan in Nederland. De keren dat er diesel meegekomen is (met een van onze hulptransporten), is een aantal mensen er echt mee geholpen. Ik heb persoonlijk gehoord van Igor, van de kerk Rizdva, wat een zegen het was dat iemand van ons bij hen langs kwam met 400 liter diesel.”
- tekst gaat verder onder de foto’s
…
Rizdva
“Bij de kerk Rizdva die ook meerdere transporten hebben gehad en ook nu krijgen, ben ik langs geweest. Ze hebben me de schuilkelders laten zien waar veel mensen aan het begin van de oorlog, maar ook nu, met deze toenemende dreiging, gebruik van maken. De meeste mensen in de kerk en schoolgebouwen worden tijdelijk opgevangen waarna ze doorreizen of woonruimte huren in Zhitomir. Zolang ze opgevangen worden krijgen ze te eten, maar ook als ze woonruimte in de buurt krijgen worden ze geholpen met levensmiddelen en andere noodzakelijke dingen. Naast deze hulp ter plekke worden er regelmatig ritten naar het zuiden of oosten van het land ondernomen om zo de mensen daar hulp te kunnen bieden. Daarvoor zijn er meerder bussen beschikbaar waarvan er enkelen de laatste maanden ook geschonken zijn.”
Verwoestingen
“Er was ook nog even tijd om onze voormalige woonplaats Borodyanka te bezoeken waar we via Bucha naar toereden. Ik wilde graag met eigen ogen de gevolgen van de Russische invasie zien. Van sommige kanten hoor je mensen die het afdoen alsof het allemaal wel meevalt, van andere kanten hoor je beschrijvingen die op volledige vernietiging duiden. Uiteindelijk is het per plek verschillend. Soms moet je opmerkend zijn om de verwoestingen te zien, en lijkt het op het eerste gezicht minder ernstig, maar uiteindelijk zijn veel voor mij persoonlijk bekende plekken volledig verwoest. We kwamen ook door een klein dorpje tussen Borodyanka en Makariv waarvan elk huis links en rechts van de weg onbewoonbaar of vernietigd was. Er zijn ook bijzonder veel loodsen, distributiecentra, winkelcentra en andere grotere gebouwen met commerciële bestemming vernietigd. Als met al zijn er mensen die terugtrekken en hun huizen weer bewonen of bewoonbaar maken, maar er zijn ook hele wijken waar alles opnieuw opgebouwd zal moeten worden. Je kan je dan ook geen voorstelling maken hoe die steden in het oosten en zuiden eruit zien waar de bezetting al zoveel langer duurt en de gevechten zoveel heviger zijn.”
Hulpvragen
“Er komen steeds meer persoonlijke hulpvragen binnen van mensen uit mijn kennissenkring voor uiteenlopende dingen. Zo is er een gezin dat brood en gebak maakt voor in de frontgebieden en hulp vraagt om grondstoffen te komen zolang hun eigen oogst niet binnen is. Verder zijn er medici uit twee dorpjes die ook aan het front dienen en hulp vragen om medicijnen te kopen om de gewonden daar te behandelen. Veel van deze vragen kunnen we via onze kerk ook daar beantwoorden. Het aantal hulpvragen neemt toe, juist omdat nu de oorlogshandelingen heftiger zijn. Dit in tegenstelling tot de nieuwsberichten die de laatste tijd de voorpagina’s vaak niet meer halen omdat het nieuwsgehalte afneemt.”
Kerken
“Op zondag waren er heel wat mensen in de kerk, dat terwijl een groot gedeelte van onze gemeente in Nederland is. Dat is geen uitzondering. Als sinds het begin van de oorlog bezoeken steeds meer mensen de kerk. Dat is ook iets wat ik van veel andere kerken hoor. Er zijn veel mensen ontheemd, veel mensen angstig, alleen, of opzoek naar houvast in deze moeilijke tijd. Veel mensen die vroeger de kerk bezochten keren weer terug. Veel mensen staan open voor Gods Woord, voor het Evangelie, onder andere omdat ze Gods liefde zien in alle hulp die er geboden wordt, zowel materieel als geestelijk.”
